w w w . a h l e b a i t p e d i a .com
دانشنامه اهل بیت
حدیث
نویسنده مقاله: وحیده فخار نوغانی
منتشر شده در: دوفصلنامه علمی پژوهشی پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن
رتبه مقاله: علمی-پژوهشی
سال،شماره: شماره پنجم / پاییز و زمستان 1393

چکیده:
یکی از کلمات بنیادین قرآن است که در ساخت دستگاه فکري و جهان « احسان » واژه بینی قرآنی نقش مهمی را ایفا می کند. این واژه در ادبیات قرآنی به دلیل ارتباط معنایی با سایر مفاهیم بنیادین قرآن مثل تقوا و ایمان، شامل حوزه معنایی گسترده اي است.
گستردگی شبکه معنایی این واژه در فرهنگ قرآنی به دلیل چرخش اساسی معیار حسن از سلایق شخصی به معیار توحیدي است. در این نوشتار ضمن بررسی معناي
لغوي احسان و مقایسه مصادیق قرآنی این واژه با برخی از مصادیق آن در ادبیات عرب پیش از ظهور اسلام و همچنین بررسی ارتباط معنایی این واژه با سایر واژگان
کلیدي و مرتبط با آن و نیز جستجو در برخی از روایات تلاش شده است تا معیار حقیقی حسن از منظر قرآن و روایات بیان شود. با در نظر گرفتن روح کلی حاکم بر
آیات قرآنی که همان خدا محوري و توحید است می توان گفت که در فرهنگ قرآنی حسن هر پدیده به سبب اتصاف و انتساب آن به خداي متعال است.
کلیدواژه ها: معناشناسی قرآنی، احسان، حسن، خدامحوري.

 

معناشناسی واژه احسان در قرآن

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

مطالب مرتبط