چکیده:

اميدواري، احساس مطلوبي است که از ايمان و شناخت نسبت به مبدا هستي حاصل مي شود و اين تحفه گران بها، موجب نيل انسان به سعادت دنيا و کمال مطلوب ابدي است. اما انسان عصر حاضر، برخلاف پيروزي هايي که بر عوامل طبيعي به دست آورده، پيوسته از آينده و مسائل مربوط به زندگي در هراس است. برخي از افراد حتي در جوامع ديني به دليل غفلت از گنجينه هاي با ارزش اسلام، از درد نااميدي در رنج اند.
در اين مقاله تلاش شده است با مروري بر آيات و روايات، به اختصار تاثير اميدواري به خداوند در سعادت دنيا و آخرت فرد بيان شود، که با توجه به اصل تقدم پيشگيري بر درمان، اگر به اين آثار توجه شود، مي توان از بروز نااميدي پيشگيري و يا اميد را در فرد حفظ و تقويت کرد. آثار اميدواري که در اين نوشتار بررسي شده است عبارتند از: اميدواري عاملي براي حرکت و تلاش انسان، بازگشت به سوي خدا، دستيابي به معناي زندگي، شکرگزاري، هموارشدن سختي ها، تکليف مداري و کسب موفقيت، تاثير ناپذيري از بيم هاي زيان بخش و مانع بحران هاي روحي و افسردگي. همچنين به مهم ترين عوامل دستيابي به اميدواري همچنين ايمان، شفاعت اولياي الهي، انتظار ظهور منجي، هماهنگي آرزو با واقعيت، محبت و خدمت به خلق اشاره شده است.

كليد واژه: اميدواري، سعادت، دنيا، آخرت، فرد، عوامل اميدواري

  دانلود مقاله تاثیر امیدواری به خدا در سعادت دنیوی و اخروی فرد و عوامل دستیابی به آن

نوشتن دیدگاه