چکیده:
ارتباطات را مي توان بر اساس الگوهاي مختلف، طراحي و مهندسي نمود. هدف نگارنده شناسايي الگوي قرآني ارتباطات در سطح ميان فردي و اجتماعي است. به نظر مي رسد الگوي ارتباطي قرآن نه اقتدارگرا و نه مخاطب محور بلكه «حكمت» محور است. حكمت فرايندي جمعي است. پرهيز از شخصيت محوري، خردورزي و اصالت محوري، مقدمات وصول به جامعه ي «حكمت محور» است. از نگاه قرآني، موعظه و مجادله ـ كه استعاره اي از ارتباطات احساسي و اقناعي است ـ در درون دايره ي حكمت مجازند. بر اساس حكمت كه سطح شخصيتي «فطرت» راهدف قرار مي دهد، مي توان كافه ي انسانها را مخاطب قرار داد و به سوي «حق» دعوت نمود. مطلوب اين است كه مهندسي ارتباطات در جامعه ي اسلامي بر اساس الگوي فوق صورت بگيرد.
کليدواژگان: ارتباطات، مدل ارتباطات، قرآن كريم.
