چکیده
ابن قولویه از محدثان قمی در سدۀ چهارم بوده که سالهای پایانی عمر خود را در بغداد سپری کرده است و محدثان و عالمان بزرگی همچون غضائری و شیخ مفید از او بهره برده اند؛ اما اکنون از آثار و آراء وی نشان کمی در دست است. میزان تأثیرگذاری ابنقولویه بر حدیث بغداد را می توان در دو کتاب رجالی فهرست نگاری شیعه، الرجال نجاشی و الفهرست طوسی نشان داد. پنجاه و دو راوی صاحب کتاب در این دو منبع، به واسطۀ ابن قولویه معرفی و طریق داده شده اند که چهل راوی را تنها ابن قولویه در الرجال نجاشی نقل کرده است. برخی از آنها مانند احادیث سعد بن عبدالله اشعری، الرجال کشی و کتاب های فقهی ابن ابی عقیل مهمترین متون منتقل شده توسط ابنقولویه به منابع حدیثی بغداد در سدۀ چهارم بوده است. به رغم بهرۀ فراوان نجاشی، شیخ طوسی از طرق و اسناد ابن قولویه یاد نکرده و حتی در موارد مشابه، طرق ضعیفی مانند طرق ابن بُطَّه را جایگزین وی کرده است. توجه به سفرهای ابن قولویه نشان میدهد، او بیش از همه، کتابهای محدثان قم و ری، و سپس دیگر حوزه های حدیثی ایران مانند خراسان و سمرقند را به بغداد آورده است. همچنین، سفر ابن قولویه به مصر و دیگر شهرهای عراق، سبب بازگرداندن اسناد و دفاتر کهن محدثان کوفی به بغداد شده است. آراء خاص و مشخص ابن قولویه در پس آراء شاگردان بزرگ و نسل های بعدی مانند شیخ مفید و شیخ طوسی، حل و محو شده است؛ اما تأثیر او در انتقال حدیث قم به بغداد قابل اغماض و چشم پوشی نیست.
کلیدواژهها:ابنقولویه، تاریخ حدیث، الرجال نجاشی، حوزههای حدیثی،محدثان قمی.